Aktualności

11.  Warszawskie Targi Książki, po raz pierwszy w historii wydarzenia, odbyły się w plenerze – na Placu Defilad, przed Pałacem Kultury i Nauki. To pierwsze targi międzynarodowe, które odbywały się w Europie po półtorarocznej przerwie. Zmiana, którą wymusiła pandemia, została bardzo entuzjastycznie przyjęta przez uczestników. Dopisała zarówno pogoda, jak i czytelnicy, którzy licznie przybyli, by uczestniczyć w święcie książki. Organizatorzy – spółka Targi Książki i Fundacja Historia i Kultura – szacują frekwencję na kilkadziesiąt tysięcy osób. Wstęp na Warszawskie Targi Książki był bezpłatny dla wszystkich zwiedzających.

Łącznie swoją ofertę zaprezentowało blisko 200 wystawców i podwystawców, wśród nich m.in.: Agora, Arkady, Bellona, Czytelnik, Dwie Siostry, Egmont, Grupa Helion, Iskry, Media Rodzina, Państwowy Instytut Wydawniczy, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, PWN, Wydawnictwo Sonia Draga, słowo/obraz terytoria, Świat Książki, W.A.B., Wielka Litera i Zysk i S-ka.

– Targi były bardzo udane dla tych wydawców, którzy zdecydowali się w nich wziąć udział. Wiele oficyn jednak nie uwierzyło, że impreza w tej formule i w takim trudnym, pandemicznym czasie ma szanse powodzenia. Przykro nam, że w związku z tym niektórzy ze zwiedzających byli nieco rozczarowani. Zawsze uważałem, że Warszawskie Targi Książki organizujemy po to, by wspólnie z całym środowiskiem wydawniczym tworzyć wydarzenie zwracające uwagę opinii publicznej na to, jak ważną rolę pełnią książki, literatura, czytelnictwo w społeczeństwie. Aby tak było, skala targów i reprezentacja rynku wydawniczego musi być odpowiednio szeroka. Jak widać mój pogląd w tej kwestii był naiwny i nie wszyscy tak widzą rolę targów.

Coraz pewniejsze jest natomiast to, że nie powrócimy w najbliższych latach na Stadion Narodowy. Odbyłem w ciągu czterech dni targowych szereg rozmów, z których wynika pragnienie, abyśmy w dalszym ciągu organizowali targi na terenie wokół Pałacu Kultury i Nauki, bo to jest fantastyczne miejsce na aranżację tej imprezy. Wobec tego coraz bardziej skłaniamy się ku rozwiązaniu, że w przyszłym roku zorganizujemy Warszawskie Targi Książki na jednym poziomie PKiN, a także na zewnątrz. Wydarzenie odbyłoby się po koniec maja, w tradycyjnym terminie targów – przekazał Jacek Oryl, dyrektor Warszawskich Targów Książki.

Na targach można było spotkać m.in. Elżbietę Cherezińską, Beatę Chomątowską, Mariusza Czubaja, Natalię Fiedorczuk, Grzegorza Kalinowskiego, Rafała Kosika, Ninę Majewską-Brown, Roberta Małeckiego, Zygmunta Miłoszewskiego, Katarzynę Berenikę Miszczuk, Daniela Mizielińskiego, Remigiusza Mroza, Grzegorza Piątka, Zytę Rudzką, Eustachego Rylskiego, Katarzynę Ryrych, Krzysztofa Vargę, Józefa Wilkonia i Jakuba Żulczyka.

W sumie Targom towarzyszyło ponad 500 wydarzeń – spotkań na scenach i stoiskach wydawców oraz podczas towarzyszących WTK festiwali: Komiksowa Warszawa Kryminalna Warszawa i Targów ACADEMIA.

Entuzjastycznie przyjęto rozmowę Wojciecha Szota z finalistkami Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki: Eliane Brum („Kolekcjoner porzuconych dusz. Reportaże z Brazylii”), Jelenę Kostiuczenko („Przyszło nam tu żyć. Reportaże z Rosji”), Karoliną Sulej („Rzeczy osobiste. Opowieść o ubraniach w obozach koncentracyjnych i zagłady”), Matildą Voss Gustavsson („Klub. Seksskandal w komitecie noblowskim”) i laureatką – Jessiką Bruder („Nomadland. W drodze za pracą”).

Na targowej scenie głównej odbyły się spotkania z trzema laureatami Nagrody Literackiej Unii Europejskiej: Magdaleną Parys, Piotrem Pazińskim i Matthiasem Nawratem.

W roli Gościa Honorowego tegorocznych Warszawskich Targów Książki wystąpiły Czechy. Z ofertę wydawniczą można było zapoznać się w pawilonie, który zajmował powierzchnię 300 mkw. Zorganizowano również spotkania z udziałem: Michala Ajvaza, Bianki Bellovej, Davida Böhma, Radki Denemarkovej, Petra Hruški, Petry Hulovej, Aleny Morštajnovej, Galiny Miklínovej, Ivy Procházkovej, Jaroslava Rudiša, Marka Šindelki, Kateřiny Tuźkovej i Pavla Čecha. Łącznie w ramach programu czeskiego zodbyło się niemal 50 wydarzeń na WTK i poza terenem targów. W ramach czeskich wydarzeń upamiętniona została również 85. rocznica urodzin oraz 10. rocznica śmierci czeskiego dramaturga, eseisty i polityka, Václava Havla.  Ambasadorem czeskiego programu był pisarz, dziennikarz i propagator czeskiej kultury w Polsce, Mariusz Szczygieł, którego uhonorowano w trakcie otwarcia targów Nagrodą Główną Sezonu Wydawniczo-Księgarskiego Ikar 2020.

Tegoroczną nagrodę Premia Bohemica, prestiżowe wyróżnienie przyznawane za popularyzację czeskiej literatury za granicą przez Bibliotekę Ziemi Morawskiej w Brnie, przyznano polskiej tłumaczce – Dorocie Dobrew.

Podczas Warszawskich Targów Książki tradycyjnie rozstrzygnięto Konkurs PTWK na Najpiękniejsze Książki Roku oraz Konkurs na najlepszą książkę akademicką i naukową Academia.

Grand Prix Festiwalu Kryminalna Warszawa otrzymał Ziemowit Szczerek za powieść „Cham z kulą w głowie”. Oprócz pierwszej nagrody jury przyznało także dwa równorzędne wyróżnienia, które otrzymali: Anna Kańtoch za „Wiosnę zaginionych” (Marginesy) i Jędrzej Pasierski za książkę „Kłamczuch” (Czarne).

Swoją nagrodę przyznała „Nowa Fantastyka”. To doroczne wyróżnienie przyznawane jest od 2014 roku, a po raz trzeci w swojej historii nagroda wręczana jest podczas WTK. Nagrody – za 2020 i 2021 przyznano w sześciu kategoriach: „Polska Książka Roku”, „Zagraniczna Książka Roku”, „Wznowienie Roku” „Zagraniczny Komiks Roku”, „Polski Komiks Roku” i Nagroda im. Macieja Parowskiego (dawnej „Reflektor”).

Tegoroczne targi obfitowały również w wydarzenia branżowe i dyskusje m.in. o rynkach książki i czytelnictwie  w Czechach i w Polsce, o problemach polskiego rynku wydawniczego i kulturotwórczej roli księgarń. Program tych wydarzeń był współtworzny przez Polską Izbę Książki, Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich,  Stowarzyszenie Tłumaczy Literatury, Polskie Towarzystwo Wydawców Książek, Magazyn Wydawca i Bibliotekę Analiz.

 

Konsorcjum European Prize of Literature (EUPL) we współpracy z Polską Izbą Książki zorganizowało na scenie głównej Warszawskich Targów Książki trzy spotkania laureatami Nagrody Literackiej UE: Piotrem Pazińskim, Matthiasem Nawratem i Magdaleną Parys.

Pisarze opowiadali o swojej twórczości oraz o znaczeniu nagrody EUPL dla upowszechniania ich dzieł za granicą.

– Nagrodę wykorzystałam chyba w 100 proc. Może dlatego, że moja powieść „Magik”, która jest bardzo uniwersalna w odbiorze, był dobrą książką na tę nagrodę. A świadczy o tym fakt, że została przetłumaczona na 12 języków, a w planach są kolejne tłumaczenia. Dzięki tej nagrodzie również inne moje książki doczekały się przekładów. Ale z największym odzewem spotkałam się we Francji i we Włoszech. Powiem też, że bez względu na to, w jakim kraju rozmawiałam o powieściach, najczęściej pojawiało się jedno pytanie: o uchodźców. Mam wrażenie, że oczekuje się, że pisarz zna odpowiedzi na wiele pytań, m.in. na takie: „jak żyć w dzisiejszym świecie”. A jak żyć? Być sobą, być wrażliwym na krzywdę drugiego człowieka – mówiła Magdalena Parys.

Również Piotr Paziński, w rozmowie z prof. Bernadettą Darską, opowiadał o tym, jak jego książka „Pensjonat” została odebrana w krajach, w których ukazały się jej przekłady: – Powieść była dobrze przyjęta, zwłaszcza w krajach Europy Środkowej. Być może dlatego, że była łatwiej rozumiana w tych krajach, które wojna przeorała bardziej niż kraje stabilne, w których zostało więcej substancji materialnej i ludzie odchodzili w mniej dramatyczny sposób niż w naszej części Europy. Wiem, że książka wzruszała czytelników i nie tylko dlatego, że dotyczy żydowskiego domu wypoczynkowego pod Warszawą, ale z powodu powrotu do dzieciństwa i próby uporania się z tym, że tej pejzaż dziecięcy, zaludniany jakimiś osobami, już odszedł. Stąd zainteresowanie i sympatia do tej książki – tłumaczył pisarz, tłumacz I dziennikarz, który zajmuje się filozofią judaizmu i tematem żydowskim w literaturze.

Mówił też o swojej najnowszej książce i planach wydawniczych: – Teraz zająłem się pisaniem o atrapach stworzenia, czyli lalkach, manekinach, robotach, gabinetach figur woskowych, które na różne sposoby imitują życie. Być może ta książka wyrasta z rozważań o graciarniach i przestrzeniach pełnych reliktów przeszłości. To rzecz o usiłowaniu  naśladowaniu życia w sposób sztuczny. Te wszystkie twory powstają w sposób nielegalny, bo one nie są prawdziwym życiem tylko imitacją. Nie wiem jak się ma ta rzeczywistość do tego, co pisałem wcześniej. Ale z pewnością głębiej się gdzieś ma – skonstatował. Książka „Atrapy stworzenia” ukazała się w wydawnictwie Austeria. W zapowiedziach oficyny jest również kolejna książka Piotra Pazińskiego „Księga Jonasza”.

Jak wyjaśnił autor, jest to przekład jednej z ksiąg prorockich Starego Testamentu. Ale kolejnych pomysłów na książki nie zdradził: – Mam akurat taką wyobraźnię i taką umysłowość, że pomysły u mnie pączkują jak z kłącza, jedno wyrasta z drugiego i jest połączone. Nie umiałbym pisać książek, odrywając całkowicie jedną od drugiej. Pisać na inny temat czy siadać i co dwa lata dostarczyć czytelnikom powieści na zupełnie inny temat. Mam cały notes zapisany pomysłami.

Z kolei Matthias Nawrat, niemiecki prozaik o polskich korzeniach, laureat Nagrody Literackiej Unii Europejskiej za powieść „Der traurige Gast” (2020), mówił o tym, że czuje się pisarzem europejskim.

– Pytanie o to, czy jestem polskim pisarzem, czy niemieckojęzycznym jest dla mnie bardzo trudne, nie czuję się pisarzem polskojęzycznym, ponieważ brakuje mi ponad 30 lat doświadczenia w tym kraju i w tym języku, z drugiej strony nie czuję się niemieckim pisarzem, bo jestem trochę inny od moich rówieśników w tym kraju. Dlatego najlepiej odnajduję się w tożsamości europejskiej. Opisuję losy ludzi, którzy doświadczyli migracji i życia na emigracji. Gdy otrzymałem tę nagrodę, uświadomiło mi to, że istnieje coś takiego jak literatura europejska, nie tylko narodowa, ale ta, która porusza się między różnymi językami, narracjami historycznymi – tłumaczył pisarz.

Relacje ze spotkania można obejrzeć na profilu Warszawskich Targów Książki na  Facebooku.

Nagroda Literacka Unii Europejskiej obejmuje 41 krajów uczestniczących w programie „Kreatywna Europa” i nagradza jednego autora z każdego kraju w trzyletnim cyklu. Celem konkursu jest wyróżnienie wybitnych nowych talentów literackich z całej Europy, promowanie obiegu literatury i jej przekładów w krajach europejskich oraz podkreślenie kreatywności i różnorodności kontynentu.

Co roku w jednej trzeciej krajów uczestniczących w konkursie powoływane są krajowe jury składające się z ekspertów w dziedzinie literatury, wydawnictw i księgarstwa. Po ustaleniu krótkiej listy od dwóch do pięciu książek obiecujących pisarzy z danego kraju, każde jury wybiera swojego krajowego zwycięzcę. Wszyscy laureaci zostają następnie wspólnie ogłoszeni przez Komisję Europejską, a później uhonorowani podczas ceremonii wręczenia nagród EUPL.

W przyszłym roku startuje kolejna edycja nagrody, w której nagrodzony zostanie pisarz lub pisarka z Polski.

W 2019 roku laureatką z Polski została Marta Dzido za powieść „Frajda” (Ha! art), w 2015 – Magdalena Parys za powieść „Magik” (Świat Książki). W 2012 roku Nagrodę otrzymał Piotr Paziński za powieść „Pensjonat” (Wydawnictwo Nisza), natomiast pierwszym polskim laureatem był Jacek Dukaj nagrodzony w 2009 roku za powieść „Lód” (Wydawnictwo Literackie).

Do września 2021 roku w ramach 13 edycji EUPL wyróżniono w sumie 148 autorów. Od tego czasu nagroda zawsze starała się pomóc nagrodzonym autorom i ich książkom w przekraczaniu europejskich i międzynarodowych granic. W tym celu co roku wydawana jest antologia EUPL, w której publikowane są fragmenty nagrodzonych książek laureatów zarówno w języku oryginału, jak i w tłumaczeniu na język angielski lub francuski.

Poza antologiami EUPL nagroda nadal aktywnie promuje i wspiera swoich laureatów, zachęcając ich do udziału w targach książki w całej Europie i na świecie, wspierając organizację imprez w księgarniach, instytutach literackich lub kulturalnych oraz ułatwiając nawiązywanie różnych fizycznych i internetowych kontaktów partnerskich.

Na przestrzeni lat książki nagrodzone w ramach EUPL, prezentujące łącznie 33 różne języki europejskie, były szeroko tłumaczone w Europie i poza nią. Zgłoszono około 1300 umów dotyczących tłumaczeń, z czego ponad 700 podpisano dzięki wsparciu w postaci dotacji Unii Europejskiej na tłumaczenia literackie.

Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki w tym roku trafia do Jessiki Bruder za reportaż „Nomadland. W drodze za pracą” w przekładzie z języka angielskiego Martyny Tomczak (Wydawnictwo Czarne).

Laureatka otrzymała 100 tys. zł, a tłumaczka – 20 tys. zł.

Jessica Bruder jest amerykańską dziennikarką, absolwentka Uniwersytetu Columbia. Przez ponad dziesięć lat współpracowała z „New York Timesem”. Pisała również m.in. dla „Washington Post”, „New York Magazine”, „Guardiana”, „Harper’s Magazine”, „Wired” i Associated Press. Podczas pracy nad „Nomadland” spędziła trzy lata w podróży i przejechała łącznie 24 tys. kilometrów, towarzysząc swoim bohaterom, którzy zdecydowali się na życie w drodze w poszukiwaniu pracy. Za książkę otrzymała nagrodę sieci księgarń Barnes & Noble (w kategorii „Odkrycie”) oraz była nominowana do Nagrody im. J. Anthony’ego Lukasa i Nagrody im. Helen Bernstein. Wykłada na wydziale dziennikarstwa Uniwersytetu Columbia. Mieszka w Nowym Jorku.

Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego jest formą wyróżnienia książek reporterskich, które podejmują ważne problemy współczesności i pogłębiają wiedzę o świecie innych kultur.

Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego została ustanowiona i ufundowana przez Miasto Stołeczne Warszawę. Współorganizatorem Nagrody jest „Gazeta Wyborcza”, a partnerem Fundacja im. Ryszarda Kapuścińskiego Herodot.

Do tegorocznej edycji Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego zostało zgłoszonych 128 książek. Swoje publikacje przesłała rekordowa liczba 41 wydawnictw.

Tegoroczna gala wręczenia Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego odbyła się w Teatrze Studio.

W tym roku jury pracowało pod przewodnictwem Katarzyny Surmiak-Domańskiej, w skład jury weszli również: William R. Brand, Julia Fiedorczuk, Abel A. Murcia Soriano, Elżbieta Sawicka, sekretarzem jest Maria Krawczyk.

W finałowej piątce znalazły się także:

• Eliane Brum, „Kolekcjoner porzuconych dusz. Reportaże z Brazylii”, tłum. z jęz. portugalskiego Gabriel Borowski, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego,
• Jelena Kostiuczenko, „Przyszło nam tu żyć. Reportaże z Rosji”, tłum. z jęz. rosyjskiego Katarzyna Kwiatkowska-Moskalewicz, Wydawnictwo Czarne,
• Karolina Sulej, „Rzeczy osobiste. Opowieść o ubraniach w obozach koncentracyjnych i zagłady”, Wydawnictwo Czerwone i Czarne,
• Matilda Voss Gustavsson, „Klub. Seksskandal w komitecie noblowskim”, tłum. z jęz. szwedzkiego Justyna Czechowska, wyd. Wielka Litera.

Spotkanie z Laureatką na WTK – 12 września, godz. 12.00 na scenie głównej. Zapraszamy!

Trzeciego dnia Warszawskich Targów Książki na Scenie Głównej odbyło się spotkanie z finalistkami Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego:

• Jessicą Bruder, autorką książki „Nomadland. W drodze za pracą”, tłum. z jęz. angielskiego Martyna Tomczak (Czarne),
• Eliane Brum, autorką książki „Kolekcjoner porzuconych dusz. Reportaże z Brazylii”, tłum. z jęz. portugalskiego Gabriel Borowski (Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego),
• Jeleną Kostiuczenko, autorką książki „Przyszło nam tu żyć. Reportaże z Rosji”, tłum. z jęz. rosyjskiego Katarzyna Kwiatkowska-Moskalewicz (Czarne),
• Karoliną Sulej, autorką książki „Rzeczy osobiste. Opowieść o ubraniach w obozach koncentracyjnych i zagłady” (Czerwone i Czarne)
• Matildą Voss Gustavsson, autorką reportażu „Klub. Seksskandal w komitecie noblowskim”, tłum. z jęz. szwedzkiego Justyna Czechowska (Wielka Litera).

Spotkanie poprowadził Wojciech Szot. Gościnie opowiadały o swoich doświadczeniach pisarskich, o bohaterach książek, o tym, jak budować zaufanie z rozmówcami, o odpowiedzialności reporterek, wreszcie o tym, czy kobietom trudniej pisze się reportaże.

Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego jest formą wyróżnienia książek reporterskich, które podejmują ważne problemy współczesności i pogłębiają wiedzę o świecie innych kultur. To również forma uhonorowania mieszkającego przez ponad 60 lat w stolicy Ryszarda Kapuścińskiego, wybitnego reportera, dziennikarza i publicysty.

Nagroda ma charakter międzynarodowy i od 12 lat jest przyznawana za najlepszy reportaż książkowy opublikowany w Polsce i po polsku między 1 stycznia a 31 grudnia poprzedniego roku. Konkurs od pierwszej edycji nagradza także tłumaczy.

Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego została ustanowiona i ufundowana przez Miasto Stołeczne Warszawę. Współorganizatorem Nagrody jest „Gazeta Wyborcza”, a partnerem Fundacja im. Ryszarda Kapuścińskiego Herodot.

W ramach Festiwalu Komiksowa Warszawa w sobotnie przedpołudnia odbyło się spotkanie z Pavlem Čechem, malarzem, autorem komiksów oraz autorskich książek dla dzieci. Do najpopularniejszych publikacji autora należy nostalgiczna opowieść „Tajemství ostrova za prkennou ohradou” (2010), a także komiksy „Velké dobrodružství Pepíka Střechy” (2012) i „Tajemná krabička” (2019).

Na festiwalu dostępna jest bezpłatnie jego publikacja „A” – ponadczasowa przypowieść o niewolności i autorytarnym systemie.

– Komiks jest bardzo uniwersalny i bardzo współczesny. A powstał dzięki doświadczeniom własnym autora – zachęcał Paweł Timofiejuk, wydawca, organizator Festiwalu Komiksowa Warszawa.

– Tak, wątki autobiograficzne są w tej książce mocno obecne. Przez sześć lat pracowałem w fabryce, potem przez 15 lat jako strażak. Wspomnienia z fabryki są zawarte właściwie na każdej stronie tego komiksu. Gdybym nie miał za sobą takiego doświadczenia, nie umiałbym tego tak dobrze narysować tej historii – opowiadał Pavel Čech. – Zawsze byłem samotnikiem. Od małego rysowałem, malowałem na różnych strzępkach papieru. Pierwsze komiksy powstały, gdy miałem osiem lat. Tym moim rysowaniem tworzyłem sobie własny świat, w którym mogłem się schronić.

– Pamiętam, że ktoś w prezencie przywiózł mi kiedyś trzy czy cztery komiksowe czasopisma polskie, w których się zaczytywałem. Dzisiaj, przed spotkaniem, odwiedziłem targowe stoiska z komiksami i jestem pełen podziwu: ile się u was wydaje! Widzę, że w Polsce bardzo popularne są artystyczne komiksy, we francuskim stylu i to jest wspaniałe, bo u nas w Czechach wydaje się dużo mniej komiksów i wydaje się je głównie w amerykańskim stylu (Marvel itd.). Nie wiem do końca z czego to wynika, czy z tego, że jest was tutaj w Polsce więcej, czy po prostu więcej się wydaje komiksów, a może macie jakieś programowe wsparcie dla twórców komiksu? Sztuka komiksu w  Czechach jest niestety w pewnym stopniu podupadła. Ci starsi twórcy już nie tworzą, a młodych jest bardzo mało – mówił artysta.

– Myślę, że w Polsce jest po prostu wielkie serce wydawców i twórców do tego, żeby zajmować się komiksem. Przedstawiać komiks światu– odpowiedział Paweł Timof.

W ramach Warszawskich Targów Książki odbywa się druga edycja Festiwal Kryminalna Warszawa. Z publicznością spotykają się w tym roku m.in.: Remigiusz Mróz, Igor Brejdygant, Robert Małecki, Mariusz Czubaj, Jędrzej Pasierski, Katarzyna Berenika Miszczuk, Beata i Eugeniusz Dębscy, Joanna Opiat-Bojarska, Marek Stelar, Krzysztof Koziołek, Karolina Macios, Max Czornyj, Agnieszka Jeż i Grzegorz Kapla.

Festiwalowi towarzyszy gala Konkursu o Grand Prix Festiwalu Kryminalna Warszawa.

Celem konkursu jest wyłonienie i nagrodzenie powieści kryminalnych najlepszych pod względem literackim.

Nagrodę główną jury przyznało Ziemowitowi Szczerkowi za powieść „Cham z kulą w głowie” (Znak).

Wyróżnienia otrzymali: Anna Kańtoch za „Wiosnę zaginionych” (Marginesy) i Jędrzej Pasierski za książkę „Kłamczuch” (Czarne).

– To jest dla mnie ważna nagroda, tym bardziej, że moja relacja z Warszawą jest dość skomplikowana i waha się od głębokiego zmagania się aż do wysokich emocji i uczuć, które do niej żywię. Ta książka jest efektem tych zmagań. To jest trudna miłość – powiedział laureat.

Nagroda główna wynosi 6 tys. zł, autorzy wyróżnieni otrzymali po 2 tys. zł.

Laureatów wybiera jury w składzie: prof. dr hab. UW Ewa Paczoska, Andrzej Palacz, Marcin Sendecki i Szymon Kloska.

Mecenasem Grand Prix Festiwalu Kryminalna Warszawa jest:

W trakcie targów odbyła się gala wręczenia Nagród „Nowej Fantastyki” za lata 2020-2021. To doroczne wyróżnienie przyznawane jest od 2014 roku, a po raz trzeci w swojej historii nagroda wręczana jest podczas WTK.

 

Jej stały rozwój potwierdza wzrost konkursowych kategorii, obecnie jest ich sześć: „Polska Książka Roku”, „Zagraniczna Książka Roku”, „Wznowienie Roku” „Zagraniczny Komiks Roku”, „Polski Komiks Roku” i Nagroda im. Macieja Parowskiego (dawnej nagroda „Reflektor”).

 

– Po śmierci Macieja Parowskiego, pisarza science fiction, a przez 30 lat redaktora w magazynie „Fantastyka” / „Nowa Fantastyka”, jury jednogłośnie zdecydowało o przemianowaniu nagrody „Reflektor” właśnie na Nagrodę im. Macieja Parowskiego, ze względu na to, że on sam wiele talentów literackich odkrył, a celem tej nagrody jest zwracanie uwagi na autorów, którzy naszym zdaniem zasługują na większą uwagę. Niekoniecznie debiutantów, ale takich autorów, którzy zasługują na docenienie – powiedział Jerzy Rzymkowski, redaktor naczelny magazynu „Nowa Fantastyka”.

 

A oto tegoroczni zwycięzcy:

Zagraniczna Książka Roku

„Do błyskawicy podobne” ‒ Ada Palmer (Mag)

Polska Książka Roku

„Baśń o wężowym sercu” ‒ Radek Rak (Powergraph)

Wznowienie Roku

„Cała Orsinia/Malafrena” ‒ Ursula K. Le Guin (Prószyński Media)

Nagroda im. Macieja Parowskiego

Marta Krajewska

Zagraniczny Komiks Roku

„Donżon” (timof i cisi wspólnicy)

Polski Komiks Roku

„Wydział 7. Sezon 1. Operacja Totenkopf” – Marek Turek ,Tomasz Kontny (Ongrys)

 

Tegoroczni zwycięzcy:

Zagraniczna Książka Roku

„Wydech” ‒ Ted Chiang (Zysk i S-ka)

Polska Książka Roku

„Upiór. Historia naturalna” ‒ Łukasz Kozak (Fundacja Evivva L’arte)

Wznowienie Roku

„Green Town” ‒ Ray Bradbury (Mag)

Nagroda im. Macieja Parowskiego

Wojciech Gunia

Zagraniczny Komiks Roku:

„Indyjska włóczęga” ‒ Alain Ayroles, Juanjo Guarnido (Egmont Polska)

Polski Komiks Roku

„Czerwony Pingwin musi umrzeć 2” ‒ Michał ‘Śledziu’ Śledziński (Kultura Gniewu)

 

 

W piątek na Warszawskich Targach Książki z czytelnikami spotkał się Piotr Paziński. Pisarz, tłumacz, dziennikarz, zajmuje się filozofią judaizmu i tematem żydowskim w literaturze. Za swoją debiutancką powieść „Pensjonat” (2012) otrzymał Nagrodę Literacka Unii Europejskiej.

Spotkanie odbyło się w ramach cyklu zainicjowanego przez Konsorcjum European Prize of Literature (EUPL) we współpracy z Polską Izbą Książki. Na targowej Kanapie Literackiej zagoszczą również Magdalena Parys i Matthias Nawrat.

Piotr Paziński w rozmowie z prof. Bernadettą Darską opowiadał m.in. o tym, jak jego książka „Pensjonat” została odebrana w krajach, w których ukazały się jej przekłady:

– Powieść była dobrze przyjęta, zwłaszcza w krajach Europy Środkowej. Być może dlatego, że była łatwiej rozumiana w tych krajach, które wojna przeorała bardziej niż kraje stabilne, w których zostało więcej substancji materialnej i ludzie odchodzili w mniej dramatyczny sposób niż w naszej części Europy. Wiem, że książka wzruszała czytelników i nie tylko dlatego, że dotyczy żydowskiego domu wypoczynkowego pod Warszawą, ale z powodu powrotu do dzieciństwa i próby uporania się z tym, że tej pejzaż dziecięcy, zaludniany jakimiś osobami, już odszedł. Stąd zainteresowanie i sympatia do tej książki – tłumaczył pisarz.

Mówił też o swojej najnowszej książce i planach wydawniczych: – Teraz zająłem się pisaniem o atrapach stworzenia, czyli lalkach, manekinach, robotach, gabinetach figur woskowych, które na różne sposoby imitują życie. Być może ta książka wyrasta z rozważań o graciarniach i przestrzeniach pełnych reliktów przeszłości. To rzecz o usiłowaniu  naśladowaniu życia w sposób sztuczny. Te wszystkie twory powstają w sposób nielegalny, bo one nie są prawdziwym życiem tylko imitacją. Nie wiem jak się ma ta rzeczywistość do tego, co pisałem wcześniej. Ale z pewnością głębiej się gdzieś ma – skonstatował.

Książka „Atrapy stworzenia” ukazała się w wydawnictwie Austeria. W zapowiedziach oficyny jest również kolejna książka Piotra Pazińskiego „Księga Jonasza”.

Jak wyjaśnił autor, jest to przekład jednej z ksiąg prorockich Starego Testamentu. Ale kolejnych pomysłów na książki nie zdradził: – Mam akurat taką wyobraźnię i taką umysłowość, że pomysły u mnie pączkują jak z kłącza, jedno wyrasta z drugiego i jest połączone. Nie umiałbym pisać książek, odrywając całkowicie jedną od drugiej. Pisać na inny temat czy siadać i co dwa lata dostarczyć czytelnikom powieści na zupełnie inny temat. Mam cały notes zapisany pomysłami.

Relację ze spotkania można obejrzeć na profilu Warszawskich Targów Książki na  Facebooku.

Dyskusja panelowa przynosi efekty

Kluczowym wydarzeniem profesjonalnego programu obecności Czech na Warszawskich Tragach Książki było dyskusja panelowa, jaka odbyła się w piątek 10 września na głównej scenie targowej. Została zatytułowana „Rynek książki i czytelnictwa w Czechach i w Polsce”, a wzięli w niej udział wybitni przedstawiciele środowisk książkowych z obu krajów. Ze strony czeskiej uczestniczył Tomás Kubícek, dyrektor Biblioteki Ziemi Morawskiej w Brnie, oraz Petr Minařik, współwłaściciel wydawnictwa Vëtrne mlýny, dyrektor organizacyjny i artystyczny festiwalu literackiego „Miesiąc spotkań autorskich”. Z polskiej strony wystąpili: dr Tomasz Makowski, dyrektor Biblioteki Narodowej, i Sonia Draga, wydawca i prezes Polskiej Izby Książki. Dyskusję moderowała Ewa Tenderenda-Ożóg, prezes zarządu spółki Biblioteka Analiz i członek Rady Polskiej Izby Książki. Spotkanie zorganizowała Biblioteka Ziemi Morawskiej w Brnie oraz Polska Izba Książki.

Uczestnicy dyskusji w sposób kompleksowy zaprezentowali aktualną sytuację na rynkach obu krajów, szczególnie w sytuacji pandemii i jej skutków. Wykazano wiele podobieństw, ale też i różnic, wynikających głównie z innych wielkości obu rynków, jak też i tradycji biznesowych. Wśród licznych słuchaczy pojawiała się opinia o potrzebie organizowania podobnych spotkań z przedstawicielami różnych krajów europejskich dla wymiany doświadczeń i wzajemnej oceny podejmowanych działań, takich jak wsparcie bibliotek czy księgarń niezależnych.

Najlepsze publikacje akademickie i naukowe

Drugiego dnia Warszawskich Targów Książki, czyli w piątek 10 września, i równolegle trwających Targów Książki Akademickiej i Naukowej ACADEMIA 2021 ważnym wydarzeniem było wręczenie nagród i wyróżnień w Konkursie na najlepszą książkę akademicką i naukową ACADEMIA 2021, do którego 45 wydawców zgłosiło 130 publikacji.

Nagrodę Główną ACADEMIA 2021 przyznano wydawnictwu Exemplum Tomasz Adamski za „Ultrasonografia w ginekologii i położnictwie” autorstwa prof. dr hab. n. med. Marka Pietrygi.

W konkursie o Nagrodę ACADEMIA 2021 przyznano sześć wyróżnień specjalnych za opracowanie edytorskie: dla Wydawnictwa Uniwersytetu Śląskiego za „Primordia Romana. Mityczna przeszłość Rzymu i pamięć o niej w rzymskich numizmatach zaklęta” Agaty Aleksandry Kluczek, dla Wydawnictwa Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu za pracę „Profesor Ludwik Sitowski 1880-1947” Dariusza J. Gwiazdowicza i Jerzego Wiśniewskiego, dla Wydawnictwa Uniwersytetu Gdańskiego za „Mądrość chińskich aforyzmów O państwie, prawie, polityce i władzy” Kamila Seidlera, dla Wydawnictw Uniwersytetu Warszawskiego za „Chopinowskie igrzysko. Historia Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina 1927-2015” autorstwa Ady Arendt, Marcina Boguckiego, Pawła Majewskiego i Kornelii Sobczak, dla Wydawnictwa Uniwersytetu Szczecińskiego za reprint „Kronika, to jest historyja świata” Marcina Bielskiego oraz dla Fundacji Terytoria Książki za „Planty, promenady, ringi. Śródmiejskie założenia pierścieniowe Gdańska, Poznania, Wrocławia i Krakowa” Łukasza Bugalskiego.

Przyznano również Wyróżnienie ACADEMIA 2021 dla Wydawnictwa Avalon za pracę „Tygrys przepołowiony. Spór o przyszłość Bengalu 1945-1947” Tomasza Flasińskiego oraz dla Oficyny Wydawniczej Politechniki Warszawskiej za „Utracone kamienice warszawskie doby wczesnego modernizmu (1909–1914)” Piotra Kilanowskiego, a także dla Wydawnictwa Akademickiego Dialog za „Historię najnowszą Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej” Jerzego Zdanowskiego, jak też dla Wydawnictwa Naukowego i Edukacyjnego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich za „Książka w życiu seniorów na początku XXI wieku” Renaty Aleksandrowicz

Jury Konkursu przyznało Nagrodę Rektora Politechniki Warszawskiej dla najlepszej publikacji akademickiej w dziedzinie nauk technicznych i ścisłych Wydawnictwu AGH za pracę „Wysokie napięcie w elektroenergetyce. Wybrane zagadnienia i obliczenia” autorstwa Barbary Florkowskiej, Romualda Włodka, Marka Florkowskiego i Macieja Kuniewskiego. Przyznano również dwa wyróżnienia Oficynie Wydawniczej Politechniki Wrocławskiej za „Politechnika Wrocławska 1945-1952” Marka Buraka oraz za „Zastosowanie przetwarzania sygnałów w fuzji danych strumieniowych” Krzysztofa Brzostowskiego.

Przyznano również Nagrodę Rektora Uniwersytetu Warszawskiego dla najlepszej publikacji akademickiej w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych, którą otrzymał

Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA za „Cmentarz Na Rossie w Wilnie – historia, sztuka, przyroda” – praca zbiorowa pod red. naukową Anny Sylwii Czyż i Bartłomieja Gutowskiego. Wyróżniono też Zamek Królewski w Warszawie – Muzeum za pracę „Rządzić i olśniewać. Klejnoty i jubilerstwo w Polsce w XVI i XVII wieku” autorstwa Dariusza Nowackiego, Magdaleny Piwockiej i Danuty Szewczyk-Prokurat, a także Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA za „Podręcznik do inwentaryzacji polskich cmentarzy i nagrobków poza granicami kraju” autorstwa Anny Sylwii Czyż i Bartłomieja Gutowskiego, jak też Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej za „Obłędne Ogrody. Terapeutyczne właściwości krajobrazu jako podstawa kompozycji zespołów szpitali psychiatrycznych XIX i na początku XX wieku” Anny Stasiewskiej, a także ponownie

Zamek Królewski w Warszawie – Muzeum za „Rolkę sztokholmska: skarb Zamku Królewskiego w Warszawie” Marty Dańkowskiej.

Jury pracowało w składzie: prof. dr hab. inż. Roman Barlik – Wydział Elektryczny, Politechnika Warszawska (przewodniczący), Piotr Dobrołęcki – redaktor naczelny „Magazynu Literackiego KSIĄŻKI”, prof. dr hab. Elżbieta Zybert – Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii, Uniwersytet Warszawski, prof. dr hab. Alicja Kulecka – Wydział Historii, Uniwersytet Warszawski, Jerzy Burski – AGAT Studio Graficzne, Janusz Nowicki – Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich, Aurelia Grejner, redaktor naczelna Wydawnictwa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, prezes Stowarzyszenia Wydawców Szkół Wyższych, oraz Anna Zielińska-Krybus, była prezes Stowarzyszenia Wydawców Szkół Wyższych.